Digitale Detox en bezinning op technologie
Hans Schnitzler is geen cheerleader van technologie, ziet wel zegeningen maar blijft kritisch. Hij werkt voor de Bildung Academie en experimenteert al 4 jaar met zijn studenten: ze leveren al hun digitale middelen in!
We kennen allemaal de eerste reacties op de eerste mobieltjes:
Hans vraagt zich af: “Wat is er gebeurt in 20 jaar dat zo tegen onze intuïties inging?” Zoals een filosoof betaamt spreekt hij:
Vroeger begrepen we het digitale bij gratie van het analoge. Nu zijn we als informatie-organismen verbonden in een info-sfeer die mengt met de fysieke realiteit.
Er is een nieuw geloof: het data-isme. Wij zijn wat onze gegevens zijn. We zijn te reduceren tot de data die we genereren. Volgens het trans-humanisme zullen we hierdoor onze eigen sterfelijkheid kunnen overstijgen.
Ja ja, een soort “Ik maak data dus ik besta” denk ik, ook post-mortem.
De opmaat die Hans ziet is dat we groeien naar een soort cyborg, omdat we voor al onze tekortkomingen uitwijken naar technologie. Belangrijker vragen zijn dan: Wat maakt ons mens-zijn zo bijzonder? Wat willen we zelf blijven doen en wat besteden we uit aan technologie?
Daarom pleit hij voor een digitale detox: tijd om na te denken over het gebruik van technologie en hoe we ons ertoe verhouden. Algemene reflectie op technologie en een persoonlijk onderzoek hoe je je verhoudt tot ‘alles met een scherm’.
Uit zijn gesprekken met studenten blijken dan de volgende resultaten: Langer, dieper slapen, meer vertrouwen, meer betrokkenheid bij anderen, alles wordt intenser ervaren, je gebruikt meer zintuigen, meer aandacht, meer concentratie en je “voelt je lichaam beter”. Dat heeft allemaal weer invloed op prestaties tijdens het leren en werken.
Grote platforms met kunstmatige intelligentie, zoals Facebook en Google, zijn er op gericht onze aandacht te “mobiliseren” op hun content en tegelijk andere aandacht te “debiliseren”.
Vandaar zijn aanmoediging om kritisch naar ons onderwijs te kijken en niet ongebreideld je studenten mee te trekken in alle digitalisering. Of nog een stap verder: doe het detox-experiment eens zelf met je studenten!
Daarom is de detox een (Bildung)oefening, die de vraag naar een goed en waarachtig leven stelt. Hebben we met “digitalisering van alles” door herhaling iets aangeleerd, dat we met herhaling weer moeten afleren?
Hans vertelt boeiend, zijn filosofische achtergrond maakt zijn boodschap niet ontoegankelijk, legt goed de verbinding met het onderwijs en weet te illustreren met voorbeelden. Zijn pleidooi onderschrijf ik van harte en biedt aanknopingspunten om in informatiebeleid ook een ethisch perspectief te beschrijven. Meer nalezen? Hier meer in een artikel van hem.
Geen berichten