Eerst dit, dan dat! En dan nu allebei.
Is het toeval dat ik tot twee keer toe als een blok viel voor initiatieven die niet starten vanuit de vraag wat kan ik met ICT maar met het probleem dat ik wil oplossen? Die vraag: Wat is het probleem eigenlijk?, speelt op meer plekken. We lijken eerder geneigd problemen bij ICT-oplossingen te zoeken dan andersom als het over de inzet van in onderwijsleerprocessen gaat. Weliswaar wordt vrijwel alle digitale leermiddelen samen met docenten vormgegeven, maar het lijkt alsof nieuwe initiatieven veelal uit de mogelijkheden groeien dan vanuit de probleemstelling. Niet zo bij de ontwerper van de Verderkijkdoos tijdens de NOT en de ontwikkelaarster van een leergang Creatief denken op de conferentie. Is het toeval dat het beide vrouwen zijn? Beide initiatieven beginnen vanuit het materiaal. De eerste met een kijkdoos 3.0 en de laatste met een vernieuwende manier om studenten tot ideeën te laten komen. Beide hartverwarmend en vrolijkmakend. In mijn eerste blog vroeg ik me af of het
niet wenselijker is onze praktijk opnieuw uit te vinden in plaats van meer spullen naar binnen te slepen? Beide initiatieven bewijzen een tegendeel, ze zijn geen probleem dat een oplossing zoekt, maar een oplossing die vrijwel zeker op enig moment digitale ondersteuning vraagt. Ik weet zeker dat veel docenten die iets met animatie en creatief denken doen met veel minder moeite en sores met hun studenten aan de slag kunnen. Ze leren op die manier hand en hoofd bij elkaar te krijgen. En zo hoort dat in het MBO waar we vakmensen willen opleiden die en creatief en handig zijn!
Geen berichten